Thermometeractie

Een beetje politicus wil scoren. Dat weten we allemaal. En dat zal nooit veranderen. Het hoort gewoon bij het ambt. De politiek treedt graag op de voorgrond met resultaten binnen de vier jaar. Terwijl het beheren van de kapitaalgoederen een continue factor op de achtergrond is met langetermijnbelangen. Dat kan soms botsen.

Gebruik maken van het onbekende

De meeste voorgestelde oplossingen voor dit spanningsveld gaan twee kanten op: Of de politiek moet meer op de lange termijn gericht zijn. Of de assetmanager moet zorgen dat het beheervak sexy wordt. Dat eerste gaat hem niet worden en ach, dat tweede is ook best lastig. De tussenoplossing ligt voor de hand: Geef de politiek een stukje beheer waarmee op korte termijn gescoord kan worden. Die onbekende toekomst van de klimaatverandering kan hier in ons voordeel werken. Omdat we niet weten hoe het klimaat zich ontwikkelt en hoe we ons moeten aanpassen, kunnen we niet anders dan experimenteren. Een beetje experiment is kortdurend en heeft een kans om een succes te worden, of te wel iets waarmee een politicus kan scoren.

Bloedgroep met scoringsdrang

Er is nog een bloedgroep met hoge scoringsdrang en dat zijn de lijnmanagers. We zeggen er meteen bij, dit geldt niet voor iedere lijnmanager, dus als je je niet aangesproken voelt prima. Waarschijnlijk lees je dit stukje dan ook. Het gaat vooral om lijnmanagers die snel rouleren. Toen het de laatste keer niet goed ging bij de Belastingdienst, werd er een analyse gemaakt hoe het toch kon dat de daar slecht functionerende topambtenaar zo gemakkelijk ergens anders weer aan de slag kon. Het bleek dat er bewust een pool van topambtenaren in het leven is geroepen, met als doel om veel te rouleren. Dat heeft zijn positieve effecten, maar ook schaduwkanten. Eéntje daarvan is dat elke topambtenaar (lees: lijnmanager) gedurende zijn korte periode bij een club wil scoren. Inhoudelijk scoren gaat niet, want als je rouleert kun je overal terecht komen, dus moet er procesmatig gescoord worden. Vrij snel na het aantreden van de nieuwe manager wordt er een nieuw programma in het leven te roepen, of vindt er een reorganisatie plaats etc. Op deze wijze wordt de toegevoegde waarde van de manager voor iedereen zichtbaar.

Stel, je wilt met assetmanagement aan de slag in je organisatie en het lukt je ook nog om een manager hoog in de boom mee te krijgen. Of misschien beter nog, dat de manager hoog in de boom zelf met het idee komt om met assetmanagement aan de slag te gaan en daar een programma op zet. Zolang die manager in beeld is, kan dat programma blijven draaien. Maar als de stoelendans begint, mag je ervan uitgaan dat het programma ook op de tocht komt staan. Niet meteen, maar wel een jaar later. En dat terwijl assetmanagement juist die stabiele, gestructureerde werkwijze biedt, waar de organisatie behoefte aan heeft. Dan is het tijd voor een thermometeractie.

Tijd voor de thermometer

Meteen na aantreden van de nieuwe manager steek je de thermometer in de organisatie. Feitelijk is dit een check-actie uit de plan-do-check-act-cirkel. Je bepaalt welke acties de aankomende tijd aandacht nodig hebben en je verpakt dit zo dat de nieuwe lijnmanager daar mee kan scoren. Iedereen blij. Lijnmanager blij want het is iets nieuws om mee te profileren, beheerorganisatie blij want er wordt energie gestopt in een volgende ontwikkelstap, nieuwe collega’s blij want nieuwe onderwerpen hebben vaak ook nieuwe gezichten nodig en politiek blij want ze worden ondersteund door een prima organisatie.

Soms klinkt er een verzuchting: ‘We evalueren en sturen niet bij binnen assetmanagement. Eigenlijk zouden we jaarlijks onze processen moeten auditen. We beginnen met iets, maar we houden niet vol’. Zie de thermometeractie als het bewaken van de assetmanagementlijn. Elke keer mogen daar impulsen aan worden gegeven, zolang het maar rondom die lijn blijft bewegen. Noem het nieuw, noem het speerpunt, noem het meeliften met de huidige trends, het is vooral slim gebruik maken van de energie die er vrijkomt.